CONCLUSIE

De jongeren uit de jaren vijftig en zestig, groeiden op in een totaal andere samenleving dan hun ouders. De ouders hadden net de Tweede Wereldoorlog meegemaakt, en zij stelden zich conservatief op; zo’n ramp mocht nooit meer gebeuren. Maar de kinderen van die ouders dachten daar geheel anders over: dat conservatieve was niks voor hen. Zij wilden veranderingen aanbrengen in de samenleving. Hoe deden ze dat, wat waren hun ideeën, hoe realiseerden ze deze en wat zie je er nu nog van terug?

Als eerste hebben we een blik geworpen op de nozems. De nozems wilden niet zozeer de samenleving veranderen, maar wel bepaalde ideeën. Bijvoorbeeld het idee van een degelijk huwelijk en werken voor een baas. Het doel van de nozems was dus om deze ideeën te veranderen. Daarnaast wilden ze gelukkig zijn; ze willen zo veel als mogelijk uit het leven halen. Deze ideeën realiseerden ze vooral door veel lol te maken, al werd dit door de niet-nozems als erg vervelend ervaren. Nu zie je niet meer zoveel van de nozems terug.

Daarnaast hebben we ingezoomd op de provo’s. De provo's waren vooral bezig met nieuwe vraagstukken aan de orde te stellen, bijvoorbeeld vrije liefde, ecologie en milieu, emancipatie, vernieuwing van de kunst, afbraak van autoriteit en democratisering. Deze ideeën werden gerealiseerd door middel van De Witte Plannen. Vandaag de dag hebben (ex-)provo leden een plek in de Tweede Kamer, in de partij GroenLinks.

Ook hebben we gekeken naar de hippies. Stereotype “hippie” is iemand die alleen maar blowt en in flowerpowerbusjes rondrijdt. Maar de hippie is meer dan dat. De hippie had idealen zoals liefde, tolerantie en vrede. Hun ideeën realiseerden ze met liefdevolle protesten. Ook gebruikten ze drugs om tot nieuwe inzichten te komen. Nu is er nog best veel van de hippies terug te zien. Mensen hebben nog steeds dezelfde idealen en John Lennon is nog steeds een populaire artiest.

Tot slot waren de Halbstarken een jeugdcultuur waarnaar we gekeken hebben. De Halbstarken gingen vaak de straat op met hun motors en gingen voor de lol rellen. Deze rellen hadden daarom ook nooit zoveel zin, omdat het niet met een doel was, maar voor de lol. Hun ideaal was net zoals bij de nozems om gelukkig te zijn. Ook de Halbstarken realiseerden deze ideeën door lol te maken, al vonden de mensen om hun heen dit nog wel eens vervelend. Nu zie je niet meer zoveel van de Halbstarken terug.

Als je met het blote oog naar deze vier groepen kijkt, lijken ze best wel op elkaar. Jongeren die zich afzetten tegen de “normale samenleving”. Maar als je een vergrootglas erbij pakt, zie je toch wel duidelijke verschillen. De nozems en de Halbstarken hadden met hun ideeën niet echt een doel: het was voor hen gewoon lol maken, wat er ook voor nodig is. De provo’s hadden wel duidelijke doelen, namelijk nieuwe vraagstukken aan de orde te stellen. Zij realiseerden hun ideeën met De Witte Plannen. Zelfs nu weten de provo’s nog invloed te hebben. Tot slot waren er de hippies, mensen die juist op een liefdevolle manier wouden protesteren tegen dingen in de samenleving waar ze het niet mee eens waren.

Vier heel verschillende groepen, met toch één doel: zich verzetten tegen de normale samenleving. Ze waren rebels with a cause.