REBELS WITH A CAUSE

HIPPIE

 

Veel mensen kennen hippies alleen als jongeren die blowen en roken terwijl ze rondrijden in hun busjes versierd met bloemen en regenbogen. Vaak weten ze echter niet wat de achterliggende idealen van deze mensen zijn. Wie waren de hippies nou eigenlijk en wat wilden ze bereiken met hun acties?

 

De hippiecultuur was een subcultuur en een tegencultuur. Zij verzetten zich tegen de gevestigde maatschappij en het materialisme. Het is ook een jeugdcultuur omdat het vooral onder de jeugd populair was.

Het is begonnen in de Verenigde Staten, maar verspreidde zich in de jaren 60 over veel landen over de hele wereld.

 

Hun geloof draaide vooral om de waarde van vrede en liefde. Ze geloofden dat dit belangrijke waarden zijn in een samenleving die steeds meer draait om eigengewin en geld. Naar hun mening is het liberalistischer en materialistischer worden van de samenleving gevaarlijk.  

Ook waren zij erg tegen het voeren van oorlogen. De hippiecultuur wordt soms zelfs gezien als reactie op de oorlog in Vietnam, die op dat moment plaatsvond. Ze waren ook tegen de dienstplicht die jonge mannen verplichtte voor een bepaalde tijd in het leger te dienen. Ze trokken zich er zelf dan ook vaak niks van aan.

 

Hippies verzetten zich tegen de levenswijze van de jaren ’50 en ’60. Ze zagen een kapitalistische en materialistische maatschappij waarin mensen zich te veel richten op geld, bezit, status en macht. Dit zou leiden tot onderdrukking van emoties en ideeën, onvrijheid en geestelijke leegheid. Dit wilden zij tegengaan door waarden als liefde, tolerantie en vrede.

Ook verzetten hippies zich ook tegen liefdeloosheid, oorlog, discriminatie en geweld.

Ze pleitten voor geweldloosheid, een erg bekend geworden uitspraak is “Make love, not war”. Dit staat symbool voor de geweldloosheid en het pleiten voor vrede en liefde van de hippies.

Dit is voor veel mensen vooral kenmerkend voor het beeld wat zij van hippies hebben.

 

Veel hippies probeerden hun geest te verrijken en tot nieuwe inzichten te komen. Dit deden ze onder andere via geestverruimende middelen, ofwel drugs. Er werden bijeenkomsten georganiseerd waarbij mensen bijeenkwamen om gezamenlijk drugs te gebruiken en te trippen. Drugs die vaak werden gebruikt zijn LSD en cannabis. LSD veroorzaakt hallucinaties, diepe gedachten, opkomen van vergeten herinneringen. Hiermee probeerden ze tot nieuwe inzichten te komen en hun geest te verruimen.

 

Vaak verlieten zij ook de burgermaatschappij en maakten een tegencultuur.

Ze toonden respect en tolerantie voor alles wat leeft. Veel van hen gingen biologische of vegetarische eetgewoonten aannemen en gingen wonen met ‘familie groepen’ in gezamenlijke woningen. Iedereen was bevriend met iedereen.

 

Een bekend persoon die vaak tot de hippies wordt gerekend is Bob Dylan. Hij verzette zich tegen geweld. In zijn muziek maakte hij zijn ideeën duidelijk. Een quote van hem waarin dit duidelijk wordt: "How many times must the cannonballs fly, before they're forever banned? ...How many deaths will it take till he knows that too many people have died?"  - Bob Dylan, Blowin In The Wind

Hierin probeert hij duidelijk te maken hoe zinloos oorlogen zijn en dat ze niks goeds met zich meebrengen. Hij pleit in het nummer voor vrede en liefde.

 

Andere bekende hippies zijn John Lennon en Yoko Ono. Zij zijn vooral bekend geworden door de bed-in die zij hielden van 25 tot 31 maart 1969. Hierbij zaten zij de gehele tijd in bed in een kamer in het Hilton hotel in Amsterdam. De kamer was volledig versierd met peace tekens en teksten die aanzette tot vrede. Het idee hierachter was dat zij dachten de aandacht die hun huwelijk kreeg te kunnen gebruiken om aandacht te vestigen op het stichten van wereldvrede. Elke dag mocht de pers van 9 uur ’s ochtends tot 9 uur ’s avonds komen voor interviews. John Lennon en Yoko Ono worden gezien als het stereotype hippie dat voor vrede en liefde pleit. Zij gebruikte hun bekendheid om hun doel kenbaar te maken en een poging te doen dat doel te bereiken. 

In 1967 verzamelden hippies zich in grote steden. De grootste bijeenkomst was in de wijk Haight-Ashbury in San Francisco. Daar verzamelden 100 000 hippies zich. Dit wordt de summer of love genoemd en wordt gezien als het hoogtepunt van de hippiecultuur. Haight-Ashbury was toendertijd een plek waar veel jongeren zich afzetten tegen de oorlog en waar veel geëxperimenteerd werd met drugs. Er waren mensen die LSD promootten waardoor de wijk ook al een reputatie van een hippiewijk had.

 

De hippies waren dus meer dan opstandige jongeren die blowen in flowerpowerbusjes. Ze stonden op tegen oorlog en liefdeloosheid en daarin kunnen we ze geen ongelijk geven. 

Met hun liefdevolle protesten stonden zij op hun manier op voor hun idealen en zijn ze niet meer weg te denken uit de geschiedenis van de jaren ’60.